Trzeci rozbiór Polski. 1795.

Po drugim rozbiorze wybuchło w Polsce powstanie narodowe (insurekcja kościuszkowska) przeciwko Rosji i Prusom. Impulsem do wybuchu była decyzja Rady Nieustającej na polecenie posła rosyjskiego, aby o połowę zredukować  wojsko Rzeczypospolitej, a zredukowanych wcielić do wojska rosyjskiego i pruskiego. Powstanie zakończyło się całkowitą klęską, po której nastąpił III rozbiór Polski. Już 22 lipca 1794 Katarzyna II oznajmiała Prusom i Austrii, że nadszedł czas aby trzy dwory podjęły kroki nie tylko dla ugaszenia ostatniej iskry pożaru, który wybuchł w sąsiednim kraju, lecz także dla zapobieżenia, aby kiedykolwiek jeszcze z popiołów powstał nowy płomień. Do rozbioru doszło rok później.

Rosji przypadły wszystkie ziemie na wschód od Niemna i Bugu (120 tys. km²). Na zabranych terenach utworzono gubernie: wołyńską, grodzieńską, mińską oraz litewską z siedzibą w Wilnie. Otrzymała największy powierzchniowo obszar. (Ciemny czerwony.)
Austria jako główny inicjator III rozbioru, a także w ramach rekompensaty za straty w wojnie z rewolucyjną Francją, zajęła Lubelszczyznę. Zaanektowała także resztę Małopolski z Krakowem, część Podlasia i Mazowsza. Otrzymała tereny najliczniej zaludnione. (Ciemny żółty.)
Prusom przypadła najmniejsza zdobycz Zajęły część Mazowsza z Warszawą, Podlasia i Litwy. Ponadto Prusy zajęły ponad 23000 km² województwa krakowskiego (m. in. teren dawniejszego księstwa siewierskiego), zwanego odtąd w Prusach Nowym Śląskiem (Neu Schlesien). Otrzymały tereny najbardziej rozwinięte gospodarczo, ponadto zamieszkane w znacznej większości przez Polaków. (Ciemny niebieski.)

I Rzeczpospolita przestała istnieć. Król Stanisław August Poniatowski opuścił Warszawę i udał się do Grodna pod nadzór namiestnika rosyjskiego, po czym abdykował 25 listopada na rzecz Rosji. Z tej przyczyny Rosja de jure stała się depozytariuszką korony polskiej. Stanisław August zmarł w Petersburgu 12 lutego 1798. Rozbiorów nie uznało Imperium Osmańskie, gdzie wg. niektórych źródeł podczas każdej prezentacji ambasadorów i dyplomatów na dworze sułtana powtarzano: poseł Lechistanu jeszcze nie przybył. Wikipedia.

Porównaj mapę historyczną z mapą google. Użyj suwaka zmiany przezroczystości.

Tytuł: Das ehemalige Königreich Polen, nach den Grenzen von 1772 : mit Angabe der Theilungslinien von 1772, 1793 & 1795. Wydawca: L. Friederichsen & Co. Geographische – Verlagshandlung; (Lith. Anst. v. Leopold Kraatz). Miejsce wydania: Hamburg, Berlin Data: 1872 Język: niemiecki Opis: Skala 1:3 000 000; 1 mapa: litogr. kolor.; 49×58 cm, złoż. w okł. 27×16 cm; Południki zerowe Ferro i Paryż.


One Response

Zostaw Komentarz

Wpisz brakującą cyfrę zanim wyślesz komentarz. *